Budowa mostu 3D w Amsterdamie

Krok milowy architektury

IoT to pierwszy na świecie most ze stali nierdzewnej wydrukowany w 3D. Spiął dwa brzegi kanału w stolicy Holandii, w Dzielnicy Czerwonych Latarni. Wykonała go firma MX3D. Jednak była to zdecydowanie praca zespołowa. Projekt wykonał Joris Laarman Lab, ale w proces zaangażowane były także takie firmy jak Air Liquide, ArcelorMittal, Autodesk, AMS Institute oraz Lenovo. Pierwotnie most miał powstać na miejscu, jednak ostatecznie nie było to możliwe i został przewieziony z fabryki.  Uroczystego otwarcia 15 lipca 2021 roku dokonała sama królowa Niderlandów Máxima. 

Most jest z pewnością widowiskowym dziełem architektonicznym. Warto zwrócić uwagę jego estetyczne detale, wtapiające się w wygląd okolicy. Awangardowa, podwijana forma mostu może sprawić, że stanie się on jednym z symboli miasta.  

Nie tylko sam projekt mostu jest intrygujący. Nie zabrakło w nim miejsca dla bardzo nowoczesnych technologii. Zainstalowano na nim czujniki, które gromadzą dane na temat  odkształceń, rotacji, obciążenia, przemieszczenia oraz wibracji. Odczytują one także dane związane z czynnikami środowiskowymi, w tym jakością powietrza i temperaturą. Wszystkie one nie są traktowane tylko jako ciekawostki, a mają naukowy sens. Inżynierowie stworzyli bowiem cyfrowego bliźniaka mostu, który modelują zgodnie z otrzymywanymi danymi. Pozwoli to w przyszłości na tworzenie coraz bardziej dopracowanych i bezpiecznych konstrukcji w tej technologii. W ten sposób monitorowany jest stan konstrukcyjny mostu. Zbierane są także dane na temat liczby korzystających z niego osób.

Szczegóły techniczne

Pierwszy pomysł stworzenia takiego futurystycznego projektu padł w 2015 roku. Proces drukowania konstrukcji trwał jedynie pół roku, a most był gotowy już w 2018. Jednak po drodze natrafiono na różne utrudnienia, w tym remont kanału. Dlatego na miejsce przewieziono go dopiero w lipcu 2021 roku. Transport odbył się łodzią, a następnie konstrukcja została podniesiona przez dźwig. Na swoim miejscu będzie tylko przez dwa lata, bo na taki czas został dopuszczony do użytku. 

Długość mostu nad kanałem to 12,2 metra, a szerokość — 6,3 metra. Problemem w przypadku tego projektu była sama idea wykorzystania stali, zamiast betonu, który jest już dość popularny w technologii druku 3D. Zaangażowano aż cztery roboty, które zajmowały się spawaniem metalu, używając w tym celu standardowego drutu spawalniczego oraz gazu. Do stworzenia konstrukcji mostu użyto 6 000 kilogramów stali nierdzewnej. 

Zastosowanie standardowej technologii spawalniczej sprawiło, że wykorzystano dobrze już znane i sprawdzone procedury. Przepisy operacyjne były identyczne z tymi, które już mają zastosowanie do spawania, co ułatwiło proces.

Stworzenie takiej konstrukcji to prawdziwy przełom architektoniczny. Stąd już niewiele do drukowania całych osiedli domów, czy drapaczy chmur. Taka technologia, szybka i oszczędzająca zasoby, może w przyszłości stać się odpowiedzią na kryzys mieszkaniowy.